Donderdag 17 april 2014. Vanwege de afbouw van het Productschap Vis, is de coördinerende rol met betrekking tot het Certificaat Verantwoordelijk Vissen overgenomen door de CVO. Op dit moment is de CVO, in samenwerking met Jan van Sark (Moody), bezig de CVV-map aan te passen en de invulformulieren te digitaliseren. Daarnaast heeft Jan van Sark aangegeven dat de kosten voor de audits naar beneden zullen gaan. Voor vrijwel alle schepen is de certificeringsperiode van 3 jaar voorbij; dat betekent dat er een audit plaats moet vinden om het CVV certificaat te hernieuwen. Jan van Sark neemt hiervoor binnenkort contact op met alle CVV schepen. Het certificaat blijft geldig totdat er een nieuwe audit plaats heeft gevonden.

Het Certificaat Verantwoordelijk Vissen wordt uitgereikt aan schepen die kunnen laten zien dat ze  voldoen aan alle wettelijke verplichtingen voor een verantwoorde visserij. CVV is vergelijkbaar met het Engelse Responsible Fishing Scheme en de Nederlandse vloot heeft nu zo’n 55 gecertificeerde schepen.  

Nieuwsbericht | 01-04-2014

De komende jaren wordt in fases de aanlandplicht voor alle gevangen vis ingevoerd. Staatssecretaris Dijksma van Economische Zaken stelt een bedrag van 4,5 miljoen euro uit het Europees Visserijfonds beschikbaar voor 14 vernieuwende projecten om ervaring op te doen met die aanlandplicht.

Foto: Visserschepen in de haven van West-Terschelling

Aanlandplicht invoeren op werkbare manier

Dijksma: ‘Het is mijn inzet om de Europees afgesproken aanlandplicht op zo’n manier in te voeren dat het voor vissers werkbaar blijft. De aanlandplicht is geen sinecure, daar ben ik me ten volle van bewust. Ik ben daarom ook voortdurend met de visserij organisaties in gesprek om de beste manier van invoering voor de Nederlandse vissers te vinden. De ervaringen met deze projecten zullen daarbij helpen.”

Gedragsverandering

De projecten die een bijdrage krijgen, omvatten een breed scala aan onderwerpen die met de aanlandplicht te maken hebben. Zo komt er onderzoek hoe de inzet van camera’s aan boord een bijdrage kan leveren aan de registratie van bijvangsten en ook kan leiden tot gedragsverandering van vissers aan boord van de schepen.

Verbeteren verwerkingsproces

Ander onderzoek gaat over het verbeteren van de selectiviteit van visnetten door toepassing van andere maaswijdtes, viskuilen of ontsnappingspanelen om ongewenste bijvangsten te voorkomen. Ook worden nieuwe akoestische technieken en echolood getest om vissers in staat te stellen ongewenste bijvangsten te vermijden. Een ander project is onderzoek naar het verbeteren van het verwerkingsproces aan boord om de overlevingskans van vis te vergroten. Memorabel is ook onderzoek naar de mogelijkheden om aangelande ongewenste vangsten te verwaarden, bijvoorbeeld als diervoeder.

Samenvatting projecten collectieve acties 2013, aanlandplicht

Minder bodemdieren en meer maatse tong in de pulsvisserij

Gedurende 2012 zijn de vangsten in de Nederlandse pulsvisserij bemonsterd door vissers (zelfbemonstering) en onafhankelijke waarnemers. Het onderzoek laat zien dat zelfbemonstering door vissers een waardevolle onderzoeksmethode is die vergelijkbaar is met de traditionele bemonstering door waarnemers. Ook toont dit onderzoek aan dat er minder bodemdieren en meer maatse tong gevangen wordt in de pulsvisserij ten opzichte van de conventionele bodemvisserij.

Het onderzoek ‘Monitoring catches in the pulse fishery’ van IMARES (2013)1 bevestigt dat zelfbemonstering een bruikbare onderzoeksmethode is die vergelijkbaar is met bemonstering door onafhankelijke waarnemers. Het is de eerste keer dat op deze schaal de vangsten in de pulsvisserij jaarrond zijn bemonsterd door vissers zelf. De zelfbemonstering is uitgevoerd door 25 schepen, die in totaal 578 monsters van hun eigen vangst hebben uitgezocht. De tien waarnemersreizen zijn verspreid over 2012 op verschillende schepen uitgevoerd. Uit de onderzoeksresultaten blijkt dat er slechts op drie punten significante verschillen zijn tussen de twee onderzoeksmethoden: de vangsten van bodemleven (benthos) en bodemvuil (debris), tong discards en maatse kabeljauw zijn significant lager in het waarnemersprogramma. Een mogelijke verklaring voor deze verschillen is dat de waarnemersreizen in een beperkter visgebied en tijdsbestek zijn uitgevoerd. Tabel 1 geeft de gemiddelde vangstsamenstelling van de zelfbemonstering en de waarnemersreizen weer.

Tabel 1: gemiddelde vangstsamenstelling in de pulskormonitoring

* in de waarnemersreizen is geen onderscheid gemaakt tussen benthos en debris

De resultaten van de pulskormonitoring zijn daarnaast vergeleken met gegevens over de traditionele bodemvisserij in dezelfde periode2. De pulsvisserij vangt meer maatse tong en minder schol (zie tabel 2). Het aantal bodemdieren dat per uur wordt gevangen in de pulsvisserij ligt zelfs sterk lager dan in de traditionele bodemvisserij: 84% minder zeesterren en 58% minder krabben. Overigens is de bijvangst van kabeljauw bij beide type vistuigen zeer laag.

Tabel 2: Globale vergelijking schol en tong vangsten pulskorvisserij met bodemvisserij 2 uit 2012

* afwijkend van zelfbemonstering door invloed van twee waarnemersreizen met hoge scholvangsten

Steeds meer Nederlandse vissers stappen over naar de pulsvisserij, onder andere door het lage brandstofverbruik en betere economische rentabiliteit. De puls is een relatief nieuw tuig en door grote inzet op onderzoek wordt er steeds meer bekend over deze vangsttechniek. De pulskormonitoring, in opdracht van de Coöperatieve Visserij Organisatie 3 en uitgevoerd door IMARES 4,  draagt bij aan kennis over de vangstsamenstelling van de puls.

Meer informatie:
– rapport ‘Monitoring catches in the pulse fishery’ van IMARES (2013)
– rapport ‘Discard sampling of Dutch bottom trawl and seine fisheries in 2012’ van IMARES (2013)
– persbericht ‘Monitoring catches in the pulse fishery’ NL
– press release ‘Monitoring catches in the pulse fishery’ UK

Gisteren, 16 december 2013, ontvingen wij het bericht dat MSC heeft ingestemd met ons verzoek om het hele jaar door MSC gecertificeerde schol aan te mogen voeren, gevangen met twinrig, flyshoot en outrig. Dit betekent dat deelnemers aan het CVO programma vanaf heden het hele jaar MSC gecertificeerde schol kunnen aanlanden en verkopen.

Sinds de start van het CVO MSC certificaat voor twinrig, outrig en flyshoot is er vastgehouden aan een vangstseizoen voor MSC schol van 1 maart t/m 15 december. MSC deelnemers hebben echter aangegeven graag over te gaan tot een jaarrond MSC schol visserij en hiermee gelijk op te trekken met een aantal andere twinrig MSC certificaten in zowel Nederland als Denemarken. De CVO heeft daarom een aanvraag gedaan bij MSC om het vangstseizoen voor MSC schol te laten vervallen. Zodra de CVO hiervoor goedkeuring heeft ontvangen, zal er het gehele jaar MSC schol kunnen worden aangeland.

Echter, de goedkeuring zal niet worden verkregen voor 15 december 2013.  Dit betekent dat er vanaf 15 december 2013 tijdelijk geen MSC schol kan worden aangeland door de CVO MSC deelnemers totdat de goedkeuring is verkregen. De visafslagen zijn van deze procedure op de hoogte gesteld. Zodra de goedkeuring van MSC is verkregen kan er weer gestart worden met het aanlanden van MSC schol. Verdere berichtgeving hierover volgt.

Rijswijk, 12-12-2013

Goed nieuws voor de visserij! Wetenschappers van de International Council for the Exploration of the Sea (ICES) hebben geconcludeerd dat de exploitatie van de visbestanden in het Noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan significant is gedaald in het afgelopen decennium. Veel visbestanden – zoals de kabeljauw rondom IJsland, de Baltische Zee en de Barentszzee, schol in de Noordzee, haring in the Noorse zee, de Baltische Zee en de Noordzee en sprot in de Baltische Zee – worden duurzaam bevist volgens de doelen die zijn gesteld door beleidsmakers. Het gaat zichtbaar beter met de visbestanden.

De verbeteringen zijn nog niet voor alle soorten en regio’s op hetzelfde niveau. De exploitatie van kabeljauw en schelvis bij de Faeröer eilanden blijft bijvoorbeeld hoog, terwijl de visserijsterfte op deze soorten in andere regio’s sterk is afgenomen de laatste jaren. Daarnaast is de toestand van enkele visbestanden nog zorgelijk, zoals de kabeljauw in de Ierse Zee, het Kattegat en ten westen van Schotland, waarbij ICES adviseert tot geen gerichte visserij en minimalisering van bijvangst. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld de populatie kabeljauw in de Noordoostelijke IJszee en de blauwe wijting, welke steeds verder blijven groeien.

De significante verminderingen in visserijsterfte en groei in visbestanden zijn zeer waarschijnlijk het gevolg van diverse parallelle processen, waaronder een vermindering van TAC’s, een veranderende markt en een verhoging van de brandstofprijzen. Bovenstaande conclusies zijn het resultaat van de jaarlijkse vergadering van de ICES Advisory Committee (ACOM) die afgelopen week werd gehouden in Kopenhagen. Hier werd de exploitatie van 85 belangrijke visbestanden onderzocht.

Figuur 1: overzicht van visserijsterfte en bestandsontwikkeling over de afgelopen decennia. Klik op het figuur voor een vergroting.

Klik hier voor het Engelstalige persbericht

PERSBERICHT

De Steeg – Vandaag 29 november 2013 hebben vertegenwoordigers van de Producentenorganisaties (PO’s) Delta Zuid, West, Wieringen, Texel, Urk en Nederlandse Visserbond (NVB) op het Gelderse Landgoed Rhederoord in De Steeg besloten tot een verregaande samenwerking op het gebied van:

•             Nationaal en internationaal visserijbeleid;
•             Nationaal en internationaal ruimtelijke ordening beleid;
•             Duurzaamheid alsmede certificering en maatschappelijk verantwoord ondernemen;
•             Marketing en gemeenschappelijke marktordening;
•             Sociale en technische zaken en innovatie;
•             Promotie;
•             Contingent- en visserijbeheer.

De nieuwe organisatie beoogt een toonaangevende speler in Europa te worden op het gebied van vis, schaal- en schelpdieren.

Het is de bedoeling deze samenwerking gestalte te geven in de Coöperatieve Visserij Organisatie (CVO). De juridische vorm van deze samenwerking evenals de exacte invulling van de samenwerking wordt de komende weken nader uitgewerkt en zal na instemming van de deelnemende PO’s uiterlijk in februari 2014 leiden tot definitieve besluitvorming. Daaraan zal ook een voorstel ten grondslag liggen over de personele bezetting in relatie tot de gezamenlijke taken alsmede een meerjarenbegroting waaruit de financiële consequenties van de beoogde samenwerking blijken.

Het doel van de samenwerking is om door een efficiënte organisatie duurzame, economische en ecologische omstandigheden te creëren zodat leden visserijbedrijven in staat zijn om een rendabele bedrijfsvoering op te zetten met ruimte voor innovatie. Samenwerking met overheden, maatschappelijke organisaties, zusterorganisaties en ketenpartners in Nederland en in de landen rond de Noordzee moet daartoe de basis leggen.

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met:

Dhr. Jaap Hennekeij, voorzitter, jihennekeij@zeelandnet.nl, mobiel 06-53767396

Dhr. Anton Dekker, a.dekkerjmmsint@chello.nl, mobiel 06-21281272

Klik hier voor het persbericht in pdf

De Coöperatieve Visserij Organisatie heeft op 26-11-2013 het FOS certificaat ontvangen voor Noorse Kreeft. Het certificaat is verkregen na een langdurig beoordelingsproces en onderstreept het duurzame karakter van de visserij op Noorse Kreeft. Het FOS certificaat voor Noorse Kreeft is het tweede FOS certificaat van de CVO, nadat het eerder dit jaar is behaald voor de staand want visserij (zie FOS staand want). De CVO zal haar achterban zo spoedig mogelijk informeren over het deelname proces en het gebruik van het certificaat. Voor vragen kunt u terecht bij Inger Wilms (iwilms@cvo-visserij.nl of 06-16914257)

Klik hier voor het certificaat.

Emmeloord, 05 november 2013 – De Nederlandse staand want vissers, onder de vlag van de Coöperatieve Visserij Organisatie (CVO)¹, zien op de korte termijn geen mogelijkheden meer om het  gebruik van het MSC (Marine Stewardship Council) certificaat voor duurzaam gevangen Noordzee tong voort te zetten. Diverse pogingen om de financiële lasten voor het certificaat in balans te brengen met de opbrengsten hebben de afgelopen jaren te weinig opgeleverd om het certificaat te kunnen behouden.

In november 2009 hebben de CVO staand want vissers het MSC certificaat behaald voor de vissoort tong. Inmiddels bijna vier jaar na de uitreiking van het certificaat is gebleken dat het MSC certificaat beperkte voordelen met zich mee heeft gebracht voor de staand want visserij. Alhoewel het MSC certificaat het duurzame karakter van deze visserij heeft onderstreept, en daarmee publieke en onafhankelijke erkenning, heeft de verkoop van MSC tong niet de verwachte meerprijs of toegang tot specifieke markten geleverd. Dit in combinatie met de relatief hoge financiële lasten voor onderhoud en verlenging van het certificaat, maken dat het voor deze kleinschalige visserij nu onhaalbaar is om het certificaat verder voort te zetten. Vanaf 24 november 2013 kan er geen tong meer worden aangeland onder het MSC certificaat.

De CVO heeft diverse gesprekken gevoerd met MSC over het reduceren van de kosten voor kleinschalige visserijen. Dit heeft niet geleid tot verlaging van de kosten die de staand want visserij op korte termijn zou hebben moeten maken voor de jaarlijkse audit. Wel staan er voor de langere termijn veranderingen op stapel die een MSC certificaat voor kleinschalige visserij weer binnen bereik zouden kunnen brengen. Mogelijk zullen de Nederlandse staand want vissers hier gebruik van maken. Voorlopig gaat de CVO op zoek naar een alternatief om het duurzame karakter van de staand want visserij te kunnen blijven uitdragen.

Nederlandse persbericht

English press release

Het aantal MSC certificaten is de afgelopen jaren sterk gegroeid. Een aantal van de MSC gecertificeerde visserijen heeft al langere tijd een certificaat en is daardoor binnenkort toe aan hercertificering; een proces welke volgens de standaarden van MSC elke vijf jaar moet worden volbracht. Bij een hercertificering wordt de hele visserij opnieuw beoordeeld en worden alle stappen in het MSC proces doorlopen. Dat betekent dat naast de jaarlijkse onderhoudskosten, een visserij elke vijf jaar de kosten moet kunnen opbrengen voor de nieuwe beoordeling. Voor de kleinschalige visserijen, zoals de Nederlandse staand want visserij, is dit een te grote financiële last. Eind 2013 zal de staand want visserij moeten besluiten of ze een proces tot hercertificering willen starten of niet. Op dit moment zijn de schattingen voor de kosten voor deze hercertificering zo hoog dat dit betekent dat de staand want vissers het MSC certificaat zullen moeten verlaten in 2014.

Om deze reden heeft de CVO MSC een brief gestuurd waarin zij de situatie uitlegt. Het MSC moet worden uitgereikt aan visserijen die voldoen aan de duurzame eisen van het MSC certificaat. Het MSC moet echter niet slechts bereikbaar zijn voor de visserijen met genoeg financiële middelen, maar juist voor alle visserijen die voldoen aan de standaarden en daarmee als duurzaam worden beschouwd. Kleine visserijen als de Nederlandse staand want visserij kunnen de hoge kosten niet opbrengen en worden daarmee extra benadeeld in een maatschappij welke steeds vaker vraagt om gecertificeerde producten.

De CVO staat volledig achter de duurzaamheidsvisie van MSC en ondersteunt de onderliggende standaarden. De CVO pleit echter wel voor een methodiek die ook betaalbaar en haalbaar is voor de kleinere visserijen.

De brief die op 1-8-2013 aan MSC is verstuurd vindt u hier.